شرکت صنایع الکترونیک فاران یکی از شرکت های پیشرو در زمینه ی تولید تجهیزات یو پی اس است، برای نمایش دستاورد ها و ارائه ی معرفی اولیه به میهمانان و بازدید کنندگان از محل دفتر مرکزی آن شرکت با ما در کاواک تماس گرفت و ما ضمن ارائه ی مشاوره در این زمینه نهایتا به این نتیجه رسیدیم که با توجه به فضای موجود، بهترین انتخاب یک کامپیوتر لمسی 55 اینچی کاواک است.
شرکت فناوا کارت به عنوان یکی از مهمترین شرکت های توسعه و ارائه دهنده ی خدمات پرداخت و کارت های اعتباری بانکی به منظور تجهیز دفتر مدیر عامل خود از کامپیوتر لمسی 65 اینچی کاواک بهره می برد. بعد از یک دوره ی حدودا 5 ساله که برای در اختیار داشتن یک نمایشگر لمسی بزرگ تنها راه ممکن استفاده از پنل های لمسی مادون قرمز بود که می بایست بر روی قاب حاشیه ی تصویر نمایشگر های معمولی نصب می شد، به تدریج کامپیوتر های لمسی بزرگ در حدود سال 1390 به بازار داخلی ایران معرفی شدند. همین موضوع باعث شد تا بکارگیری پنل های لمسی مادون قرمز به تدریج محو شوند. یکی از دلایل این موضوع ظهور و بروز نمایشگر های بدون فریم بود که قاعدتا امکان نصب یک قاب حاشیه ای (همان پنل مادون قرمز) را نمی داد. همزمان با این محدودیت معرفی کامپیوتر های لمسی بزرگ که بصورت آل این وان و از کارخانه تولید کننده بصورت یک پکیج یکپارچه به دست مصرف کننده می رسید، باعث شد تا استفاده از پنل های لمسی خیلی سریع به حاشیه برود.
ریاست و کارشناسان محترم اداره هماهنگی کیفیت و رئیس گروه بررسیهای سازمانی و بهبود روشهای شرکت ارتباطات زیرساخت به منظور برگزاری موثر و کابردی جلسات کارگروه های زیر مجموعه خود در تابستان سال 1395 اقدام به ثبت سفارش و خرید یک دستگاه کامپیوتر لمسی 55 اینچی کاواک نمودند. نصب دیواری با استفاده از براکت فلزی دیواری در محل اداره ی مربوطه توسط کارشناسان کاواک انجام شد و آموزش های لازم در خصوص نحوه ی کارکرد دستگاه به نمایندگان و کاربران معرفی شده انتقال یافت.
مرداد ماه سال 1393 بود که در پی نوسازی و بروز رسانی دکوراسیون لابی ورودی ساختمان مرکزی بنیاد ملی نخبگان ایران واقع در خیابان آزادی با مجموعه ی کاواک بابت نصب و راه اندازی دو دستگاه نمایشگر لمسی بزرگ تماس گرفته شد. در اون زمان در حال گذار از پنل های لمسی مادون قرمز به سمت واردات، معرفی و استفاده ی از کامپیوتر های لمسی بزرگ یا همون آل این وان های بزرگ بودیم و طبیعتا کاربران خیلی کمتر از امروز در مورد وجود چنین محصولاتی مطله بودند. بنابراین در مذاکرات اولیه سوالاتشون بیشتر حول محور تبدیل یک نمایشگر معمولی به یک نمایشگر لمسی بزرگ بود. بعد از اینکه متوجه شدم که چقدر برای زیبایی و جذابیت دکوراسیون لابی جدید ساختمان هزینه شده و دوست دارند که فضایی متفاوت از اون چیزی که تا اون زمان مرسوم بود رو در فضای سالن انتظار وردی شون ایجاد بکنند، پیشنهاد دادم که به جای استفاده از فریم لمسی مادون قرمز و اتصال یک کیس کامپیوتر به اون چیدمان نمایشگر لمسی، از کامپیوتر های لمسی یکپارچه که در کارخانه تولید میشه استفاده کنند که خوشبختانه و بطور قابل پیش بینی ای این پیشنهاد من با موافقت مواجه شد. نکتهی بسیار جالبی که یادم میاد هم این بود که طراح دکوراسیون جدید اون مکان حدودا دو سه سال قبل از ورود ما به دفتر جدیدمون در میدان فرهنگ یوسف آباد، کسی بوده که دکوراسیون دفتر خود ما رو هم بطور کامل تغییر داده بود و اونجا بود که فهمیدم دنیا خیلی کوچیکه!!
تو دوره ای که بیشتر از فناوری فویل لمسی که به نوعی تکنولوژی اولیه ی صفحات لمسی خازنی بودُ برای تبدیل نمایشگر های معمولی به نمایشگر لمسی استفاده می کردیم، گاهی اوقات پیش می اومد که مشتری یک نمایشگر پلاسما داشت و یا به دلایلی تمایل داشت از نمایشگر های صنعتی 24/7 (که برای عملکرد در 24 ساعت شبانه روز و 7 روز هفته طراحی و تولید می شدند) استفاده کند.