فناوری فریم لمسی مادون قرمز؛ تحولی در تبدیل نمایشگرها به تاچ اسکرین
حدود یکی دو سال اول فعالیتمان، تبدیل نمایشگرهای معمولی به نمایشگرهای لمسی بزرگ را بیشتر با فناوری فویل لمسی یا همان تاچ خازنی (Capacitive Touch) انجام می‌دادیم که البته از نظر ما فناوری ایده‌آلی نبود.
اگر پست‌های قبلی را خوانده باشید، دلایل این عدم تمایل ما را می‌دانید.
خلاصه‌ی نکات منفی فویل لمسی:
- نیاز به لمینیت شدن روی یک شیشه سکوریت
- عدم سازگاری با نمایشگرهای پلاسما (به دلیل نویز الکتریکی بالا)
- زمان‌بر بودن فرآیند نصب و حساسیت به نبود کابل ارت
- احتمال آسیب‌پذیری در جابجایی‌ها
مقایسه فریم لمسی مادون قرمز و فویل لمسی خازنی
خبر خوب برای ما، ظهور فریم‌های لمسی مادون قرمز بود که تقریباً هیچ کدام از مشکلات بالا را نداشتند. این فریم‌ها حتی در زمان حمل و نقل به صورت چهار ضلع جداگانه بسته‌بندی می‌شدند.
قابلیت‌های فریم‌های لمسی اولیه:
در ابتدا قابلیت Dual Touch و Multi Touch وجود نداشت، اما به دلیل نبود نرم‌افزارهای جدی، نیازی به این قابلیت حس نمی‌شد.
نمونه نرم‌افزارهای موجود:
- پکیج Snowflake از یک شرکت سوئدی
- تاچ پک ویندوز ۷
بررسی نرم‌افزارهای سازگار با فریم‌های لمسی مادون قرمز
بعدها نرم‌افزار کاربردی‌تری به نام Omnitaps توسط یک شرکت هلندی توسعه یافت که برای استودیوهای تلویزیونی گزینه‌ی مناسبی بود.
عملکرد فریم‌های لمسی مادون قرمز
مکانیزم عملکرد:
فریم‌های لمسی شامل آرایه‌ای از فرستنده‌ها و گیرنده‌های سیگنال مادون قرمز هستند. عملکرد آن‌ها مشابه سنسور چشمی آسانسور یا پارکینگ است که قطع سیگنال را به عنوان حضور مانع (انگشت کاربر) تشخیص می‌دهد.
تشخیص مختصات X و Y:
در این فریم‌ها قطع سیگنال در دو بعد X و Y همزمان بررسی شده و مختصات انگشت تشخیص داده می‌شود، سپس نشانگر ماوس روی مختصات مشخص شده قرار می‌گیرد.
نصب آسان فریم لمسی مادون قرمز روی نمایشگرهای فریم لس
یکی از ویژگی‌های مهم فریم‌های لمسی مادون قرمز، نصب آسان آن‌ها روی قاب نمایشگرهای فریم لس (Bezel) است.
انواع فریم‌های تولیدی:
- فریم لمسی با شیشه محافظ
- فریم لمسی بدون شیشه
در پست‌های آینده، مزایا و معایب هر کدام از این دو مدل را بررسی خواهیم کرد.
