مقدمه
بعد از نصب نمایشگر لمسی بزرگ در برنامههای تلویزیونی نود و فوتبال برتر در شبکه سه، این ایده به ذهنمان رسید که نسخهای کوچکتر از همین سیستمها را با نرمافزار سادهسازی شده در رختکنهای استادیوم آزادی تهران نصب کنیم.
شروع پروژه و تایید توسط کارفرما
پس از ارائه پیشنهاد و تایید آن توسط شرکت نگهداری اماکن ورزشی، کارفرمای اصلی پروژه، متوجه شدیم که با توجه به فرصت بسیار کم بین دو نیمه فوتبال و همچنین سطح آشنایی متفاوت مربیان با فناوریهای جدید، اولین کار باید سادهسازی نرمافزار باشد.
طراحی و توسعه نرمافزار
در نهایت، نرمافزار آنقدر تغییر کرد که طراحی و تولید آن را به مهندس فرید ارض پیما سپردیم. با مهندس ارض پیما در برنامه نود آشنا شده بودم و او نرمافزار قرعهکشی پیامکی این برنامه را طراحی کرده بود. از او خواسته شد که چیدمانی بسیار ساده طراحی کند که هیچچیز اضافه و گمراهکنندهای نداشته باشد. برای این کار، فقط مهرههای رنگی به عنوان تیم خودی و حریف، دکمه پاککن و دکمه ریست (بازگشت به حالت اولیه) در نظر گرفته شد.
اتفاقات جالب و واکنشها
یکی از اتفاقات جالب در مورد این پروژه، طبق گفته مسئول انفورماتیک استادیوم آزادی، این بود که در یکی از بازیهای دربی، آقای پرویز مظلومی، مربی وقت تیم استقلال، با تردیدی که در خصوص این فناوری داشت، گفته بود که من با این سیستم کار نمیکنم، چون ممکن است به رختکن پرسپولیس وصل باشد و آنها از تاکتیکهای من باخبر شوند! یکی از دوستان که این را شنیده بود، با شوخی گفته بود: "مگه شما تاکتیک هم دارید؟!"
نصب و توسعه برای ورزشهای مختلف
با توجه به اینکه همین سیستم در رختکن استادیومهای 100 هزار نفری و 12 هزار نفری نیز نصب شده بود، نرمافزار برای پنج ورزش طراحی شده بود: فوتسال، والیبال، بسکتبال، هندبال و فوتبال. در هر کدام از این ورزشها، زمینه زمین و توپ تغییر میکرد تا حال و هوای همان ورزش بر فضای تحلیل تاکتیکی حاکم شود، اگرچه کارکرد اصلی سیستم مشابه بود.
چالشهای دکوراتیو و پیشرفتهای بعدی
نکتهای که همواره در پروژههای تبدیل یک نمایشگر معمولی به نمایشگر لمسی دوست نداشتم، این بود که چون سیستم آل این وان (All in One) نبود، همیشه یک کیس کامپیوتر روی زمین یا میز و کنار نمایشگر قرار میگرفت که از نظر دکوراتیو وضعیت ایدهآلی نداشت. خوشبختانه این مشکل با معرفی آل این وانهای بزرگ دیواری در سالهای بعد برطرف شد.